An organisation based in Patras, Greece for human rights, environmental issues, and gender equality.
Erasmus+ project
#EcoFemSkills
Rural Women Pioneering Sustainability
Funded by the European Union.
Views and opinions expressed are however those of the author(s) only and do not necessarily reflect those of the European Union or the European Education and Culture Executive Agency (EACEA). Neither the European Union nor EACEA can be held responsible for them.
Ένα έργο στοχεύει στην ανάπτυξη πράσινων δεξιοτήτων, στη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης και στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, με επίκεντρο βιωματικά εργαστήρια που αξιοποιούν το πλαστικό ως πρώτη ύλη, για γυναίκες από (ημι)αγροτικές περιοχές στην Ισπανία και την Ελλάδα.
Αριθμός έργου: 2023-2-ES01-KA210-ADU-000181192
Διάρκεια έργου: 1 Μαρτίου 2024 – 30 Ιουνίου 2025
Συντονιστής έργου:
Precious Plastic Canarias
Κύριες δράσεις: Εκπαιδεύσεις στην Αχαΐα, Ελλάδα και στην Τενερίφη, Ισπανία
Εταίροι του έργου:
Κέντρο Εριφύλη
ΔΑΦΝΗ ΚΕΚ
Factoria Social
Σχετικά με το έργο
Το EcoFemSkills έχει ως στόχο την ενδυνάμωση γυναικών από αγροτικές και ημιαστικές περιοχές στην Τενερίφη (Ισπανία) και στη Δυτική Ελλάδα, μέσα από την ανάπτυξη πράσινων δεξιοτήτων. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω εκπαιδεύσεων σε θέματα περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και την καλλιέργεια δεξιοτήτων σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, που κυμαίνονται από την επιχειρηματικότητα έως τα δικαιώματα των γυναικών.
Κατά τη διάρκεια του έργου, οι συμμετέχουσες θα έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν και να εργαστούν με την καινοτόμο τεχνολογία Precious Plastic, η οποία επιτρέπει τη χρήση απορριμμάτων πλαστικού ως πρώτη ύλη. Η τεχνολογία αυτή περιλαμβάνει μηχανήματα τύπου DIY όπως ο τεμαχιστής, η μηχανή έγχυσης, η εξωθητική μηχανή και ο φούρνος, που διευκολύνουν την παραγωγή νέων, ποιοτικών προϊόντων από ανακυκλωμένο πλαστικό.
Δημιουργώντας ένα συμπεριληπτικό περιβάλλον που φέρνει κοντά γυναίκες (ντόπιες και μετανάστριες) από κοινότητες στην Τενερίφη και τη Δυτική Ελλάδα, το έργο επιδιώκει να συμβάλει στην κοινωνική ένταξη, την πολιτισμική ανταλλαγή και τη διεθνοποίηση λύσεων σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Παράλληλα, ανταποκρίνεται στην επιτακτική ανάγκη αντιμετώπισης ενός από τα πιο σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα της εποχής μας: τη ρύπανση από πλαστικό, ενισχύοντας την ευαισθητοποίηση και προωθώντας πρακτικές λύσεις ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, με γνώμονα τους περιορισμούς των πρώτων υλών και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Ομάδα-στόχος
Γυναίκες από αγροτικές και ημιαγροτικές περιοχές στην Τενερίφη (Ισπανία) και την Αχαΐα (Ελλάδα), οι οποίες αντιμετωπίζουν περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης λόγω γεωγραφικών, κοινωνικοπολιτισμικών και έμφυλων φραγμών. Οι βασικές ανάγκες τους περιλαμβάνουν τη δημιουργία εισοδήματος και την ανάπτυξη δεξιοτήτων, ώστε να υπερβούν τα οικονομικά εμπόδια, να αμφισβητήσουν τα κοινωνικά στερεότυπα και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους.
Αναμενόμενα αποτελέσματα
Αύξηση της γνώσης σε έννοιες βιωσιμότητας και κυκλικής οικονομίας, και προώθηση του πλαστικού ως πρώτης ύλης σε Τενερίφη και Αχαΐα.
Ανάπτυξη πράσινων και επιχειρηματικών δεξιοτήτων μεταξύ των γυναικών σε (ημι)αγροτικές περιοχές.
Δημιουργία ολοκληρωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος βιωσιμότητας με διαθεματική προσέγγιση.
Παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού και ερευνητικών αναφορών.
Συνεργασία και ανταλλαγή γνώσης μεταξύ των εταίρων και πέραν αυτών.
Ενίσχυση της συμμετοχής του κοινού μέσω εκδηλώσεων και δημοσιεύσεων.
👉 Μέχρι την ολοκλήρωση του έργου, θα έχει δημιουργηθεί ένα λειτουργικό εργαστήριο ανακύκλωσης πλαστικού στην Πάτρα, εξοπλισμένο τουλάχιστον με τεμαχιστή και μηχανή έγχυσης.
AN ERASMUS+ KA210 PROJECT aiming to provide green skills development, employment opportunities, and entrepreneurial pathways with a focus on practical workshops involving plastic as a raw material, to women from (semi)rural areas in Spain and Greece.
Project no: 2023-2-ES01-KA210-ADU-000181192
Dates of the project:
1 March 2024 – 30 June 2025
PROJECT COORDINATOR: Precious Plastic Canaria
TRAINING IN ACHAIA, GREECE AND TENERIFE, SPAIN
PROJECT PARTNERS:
ERIFYLI CENTER
DAFNI KEK
ABOUT THE PROJECT
EcoFemSkills project aims to empower women from rural and semi-urban areas in Tenerife, Spain and Western Greece, through green skills development i.e., by training them on environmental sustainability concepts whilst enhancing their skills on a wide range of vital topics ranging from entrepreneurship to female rights.
Moreover, during the project, the participants will have the opportunity to learn and work with the new technology from Precious Plastic that facilitates the use of plastic waste as a raw material. This new technology works with DIY machines such as the shredder, the injection machine, the extrusion machine or the oven that facilitate the creation of novel, quality products out of recycled plastic.
By fostering an inclusive environment that brings together female residents (locals and migrants) from communities in Tenerife, Spain and Western Greece, the project aims to contribute to community integration, cultural exchange and internationalization of solutions to an international problem. At the same time, it addresses the urgent need to combat one of the most important environmental issues of our times: plastic pollution, by awareness-raising and promoting recycling and upcycling hands-on solutions, such as the creative recycling/upcycling of plastic as a new raw material while considering raw material limitations and environmental impact.
Target group
Women from rural and semi-rural areas in Tenerife, Spain and Achaia, Greece facing limited employment options due to geographical constraints, socio-cultural realities and gender-based discrimination. General needs include income generation and skill development to break free from economic limitations, challenge societal norms, and enhance self-esteem.
Expected results
-
Increase knowledge on concepts of sustainability and circular economy and promotion of plastic as a raw material in Tenerife and Achaia.
-
Enhanced green and entrepreneurial skills among women in (semi)rural areas.
-
A comprehensive learning course on sustainability from an intersectional perspective.
-
A collection of educational materials and reports.
-
Collaboration and knowledge-sharing among partner organizations and beyond.
-
Public engagement through events and publications.
-
By the end of the project a functional plastic recycling workshop will be created in Patras with at least two machines (shredder and injection machine).
In a Europe that is seeking sustainable answers to the climate crisis and social inequalities, the European project EcoFemSkills (2023-2-ES01-KA210-ADU-000181192) highlights a critical dimension of the green transition that is often overlooked: the female presence in the development of green skills and environmental innovation. The Educational Needs Diagnosis assessment of the project, implemented by the Erifyli Center, based on 38 questionnaires/interviews collected by all project partners from Achaia and Tenerife, revealed not only the need but also the potential of these women to actively participate in the green transition. Despite the high educational level of the majority of the project participants (bachelor’s, master’s degree), many were unemployed or underemployed, confirming the European statistics showing that, away from major urban centers, women's unemployment significantly exceeds that of men. According to the latest Eurostat data (2024), Greece shows the greatest gap in the EU, with a difference of 6.9 percentage points, while Spain follows with 4.6 points (Eurostat, 2024).
The diagnosis of the participants’ training needs revealed strong interest in green entrepreneurship and sustainability as realistic and creative responses to unemployment and social isolation. As shown in LinkedIn’s Global Green Skills Report (2023), job postings for “green” positions are increasing at nearly double the rate of growth in the necessary skills within the workforce. Only 1 in 8 workers worldwide possesses relevant skills – with women particularly lagging behind.
EcoFemSkills and similar initiatives can play a crucial role in revitalizing societies and reducing inequalities, as according to Potluri et al. (2024), green entrepreneurship, when it does not exclude women, can function not only as a tool for labor market inclusion but also as a driver of social innovation, empowerment and ecological resilience.Drawing from ecofeminist theory, they argue that women bring to green entrepreneurship values such as care, circularity, and collective benefit.However, for this to become possible, flexible educational models, recognition of informal knowledge, and appropriate support structures are needed.
It is noteworthy that the overwhelming majority of participants preferred interactive, in-person workshops and collective forms of learning, confirming the need for live interaction, trust, and mutual support.Thus, education functions not only as a source of know-how but also as a field of social reconnection.
Finally, the personal expectations of the women who participated went far beyond the professional sphere.They stated that they wish “to feel they have control over their future,” “to see life more positively,” “to become part of a community,” “to inspire,” and to “discover ways to live more sustainably in their daily lives.”The green transition, therefore, acquires here not only an economic and environmental but also a deeply human and cultural dimension.
Σε μια Ευρώπη που αναζητά βιώσιμες απαντήσεις στην κλιματική κρίση και τις κοινωνικές ανισότητες, το ευρωπαϊκό έργο EcoFemSkills αναδεικνύει μια κρίσιμη διάσταση της πράσινης μετάβασης που συχνά παραβλέπεται: τη γυναικεία παρουσία στην ανάπτυξη πράσινων δεξιοτήτων και την περιβαλλοντική καινοτομία.Η διάγνωση εκπαιδευτικών αναγκών του έργου που υλοποιήθηκε από το Κέντρο Εριφύλη, βασισμένη σε 38 ερωτηματολόγια/συνεντεύξεις που συλλέχθηκαν από όλους τους εταίρους του έργου από την Αχαΐα και την Τενερίφη, ανέδειξε όχι μόνο την ανάγκη αλλά και τη δυναμική των γυναικών αυτών να συμμετέχουν ενεργά στην πράσινη μετάβαση. Παρά το υψηλό μορφωτικό επίπεδο της πλειοψηφίας των συμμετεχουσών του έργου (πτυχίο, μεταπτυχιακό), πολλές ήταν άνεργες ή υποαπασχολούμενες, επιβεβαιώνοντας τα ευρωπαϊκά στατιστικά που δείχνουν ότι μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα η ανεργία των γυναικών υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη των ανδρών. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat (2024), η Ελλάδα παρουσιάζει τη μεγαλύτερη απόκλιση στην ΕΕ με 6,9 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά, ενώ η Ισπανία ακολουθεί με 4,6 μονάδες (Eurostat, 2024).
Η διάγνωση των εκπαιδευτικών αναγκών των συμμετεχουσών του έργου αποκάλυψε έντονο ενδιαφέρον για την πράσινη επιχειρηματικότητα και τη βιωσιμότητα ως ρεαλιστικές και δημιουργικές απαντήσεις στην ανεργία και την κοινωνική απομόνωση. Όπως δείχνει και η Global Green Skills Report του LinkedIn (2023), οι αγγελίες για "πράσινες" θέσεις εργασίας αυξάνονται σχεδόν διπλάσια από τον ρυθμό ανάπτυξης των απαραίτητων δεξιοτήτων στο εργατικό δυναμικό. Μόνο 1 στους 8 εργαζομένες/ους παγκοσμίως διαθέτει σχετικές δεξιότητες – με τις γυναίκες να υστερούν ιδιαίτερα.
Το EcoFemSkills και αντίστοιχες πρωτοβουλίες μπορούν να παίξουν κρίσιμο ρόλο στην τόνωση των κοινωνιών και την άμβλυνση των ανισοτήτων, καθώς σύμφωνα με τους Potluri et al. (2024), η πράσινη επιχειρηματικότητα όταν δεν αποκλείει τις γυναίκες μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο ως εργαλείο ένταξης στην αγορά εργασίας, αλλά και ως μοχλός κοινωνικής καινοτομίας, ενδυνάμωσης και οικολογικής ανθεκτικότητας. Αντλώντας από την οικοφεμινιστική θεωρία, υποστηρίζουν ότι οι γυναίκες φέρνουν στην πράσινη επιχειρηματικότητα αξίες όπως η φροντίδα, η κυκλικότητα και το συλλογικό όφελος. Για να καταστεί αυτό εφικτό, όμως, χρειάζονται ευέλικτα εκπαιδευτικά σχήματα, αναγνώριση της άτυπης γνώσης και κατάλληλες υποστηρικτικές δομές.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχουσών προτίμησε διαδραστικά, δια ζώσης εργαστήρια και συλλογικές μορφές μάθησης, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη για ζωντανή επαφή, εμπιστοσύνη και αμοιβαία ενίσχυση. Η εκπαίδευση, έτσι, δεν λειτουργεί μόνο ως πηγή τεχνογνωσίας αλλά και ως πεδίο κοινωνικής επανασύνδεσης.
Τέλος, οι προσωπικές προσδοκίες των γυναικών που συμμετείχαν ξεπέρασαν κατά πολύ το επαγγελματικό πεδίο. Δήλωσαν ότι επιθυμούν «να αισθανθούν ότι έχουν τον έλεγχο του μέλλοντός τους», «να δουν τη ζωή πιο θετικά», «να γίνουν μέρος μιας κοινότητας», «να εμπνεύσουν» και να «ανακαλύψουν τρόπους να ζουν πιο βιώσιμα στην καθημερινότητά τους». Η πράσινη μετάβαση, λοιπόν, αποκτά εδώ όχι μόνο οικονομική και περιβαλλοντική, αλλά και βαθιά ανθρώπινη και πολιτισμική διάσταση.